Kościół św. Stanisława to najstarszy murowany obiekt architektury sakralnej w Siedlcach. Wybudowany dzięki fundacji Izabeli i Kazimierza Czartoryskich w latach 1740-1749. W 1793 r. architekt Stanisław Zawadzki przebudował fasadę w stylu klasycystycznym.
Współcześnie barokowo - klasycystyczna bryła kościoła zachowuje wygląd z czasu tej przebudowy, jednakże w większej mierze kościół pozostał budowlą barokową. Kościół to budowla o dwukondygnacyjnej fasadzie, w dolnej kondygnacji portyk toskański, na którym opiera się balkon. W prezbiterium kościoła znajdują się obrazy czterech ewangelistów z kolekcji Ossolińskich, natomiast w ołtarzach bocznych umieszczono obrazy Szymona Czechowicza.
 

W pobliżu kościoła przy ul. Starowiejskiej znajdują się skrzydła boczne dawnej bramy-dzwonnicy, która pierwotnie miała kształt łuku triumfalnego o trzech arkadach. Brama została wzniesiona na zlecenie Aleksandry Ogińskiej w latach 1773-1776. Rada Miejska podczas I wojny światowej nadała dzwonnicy miano "Bramy księżnej Ogińskiej". W 1941 r. brama, która utrudniała przejazd pojazdów pancernych, została rozebrana przez Niemców. Obecnie pozostały jedynie skrzydła boczne zawierające niewielkie pomieszczenia użytkowe.